De architecten over hun inspiratie
Hoe is het plan voor De Bannehoven eigenlijk tot stand gekomen? Wanneer we de architecten Jan Klomp (heren 5 architecten) en Richard Colombijn (Rrog Stedenbouw en Landschap) hiernaar vragen, vormt zich een mooi verhaal over waar zij hun inspiratie vandaan haalden.
Prachtig veenweidelandschap
Jan Klomp neemt als eerste enthousiast het woord: “Bij onze kennismaking met deze plek in Zaandijk viel het doorkijkje naar natuurgebied Guisveld direct op. Na een mooie wandeling over het Frans Marspad in het Guisveld werd het duidelijk: dit prachtige veenweidelandschap wilden we naar binnen doortrekken. Het landschap vormt hiermee de basis voor De Bannehoven: het groen en water loopt vanuit het natuurgebied, door de openbare ruimte richting de woningen. Samen vormt dat één geheel.”
Wonen in het groen
“Het is een campusachtige setting, waarbij iedereen in het groen woont”, vervolgt Jan. “De auto’s staan verborgen tussen de woningen, waardoor je in een autovrij groen hart woont.” Richard vult aan: “Dat het water naar binnen ‘loopt’ in de wijk is bijzonder. We geven het daarom meer ruimte door het plein te verkleinen. Ook komt er een brug tussen het plein en het verzorgingshuis. Ga je hierop staan, dan kijk je zo de polder in.”
Knipoog naar de Zaanse historie
Ook over de architectuur van de woningen is met bevlogenheid nagedacht. Jan: “We wilden de Zaanse historie laten terugkomen, maar niet perse de typische groene Zaanse huisjes. Daarom onderzochten we waar de Zaanstreek en ook deze plek vroeger om bekend stond: zijn stoere industriële houtloodsen en de grote molens. Die vormen de inspiratiebron voor de eengezinswoningen.” Richard: “Het wordt geen klassieke, rechttoe-rechtaan wijk, met deze architectuur willen we de wijk juist een upgrade geven.” De appartementenblokken staan als stoere kopgebouwen voor de houtloodsen, ook geïnspireerd op de Zaanse historie.
Impuls voor het gebied
“De Bannehoven krijgt een gezonde eigenwijze uitstraling,” meent Richard. “Het is een nieuw hart voor de wijk waardoor het hele gebied een impuls krijgt.” Jan haakt in: “We pakken ook het plein en het park rondom het woongebied aan. Het plein wordt intiemer en krijgt meer mogelijkheden om elkaar te ontmoeten. Zoals een boom met een ronde bank eromheen. We hopen dat het bruggetje over het water ook de mensen uit het verzorgingshuis richting het plein zal trekken. En via het Elvis Presley-park kun je een rondje om en door de wijk lopen.”
Mogelijkheid tot ontmoeting
“In het plan willen we die sociale cohesie benadrukken”, vertelt Richard. “Je woont mét elkaar, hoort bij elkaar. Dat zie je ook terug in de groene hofjes. Elke woning heeft een veranda die grenst aan dat hofje, aan openbaar groen. Zo wordt ontmoeten laagdrempelig.” Voor de mensen die gesteld zijn op hun privacy vult Jan aan: “Natuurlijk kun je je ook terugtrekken op je balkon of privéterras! Dit zijn trouwens opgetilde tuinen, waaronder je je auto kunt parkeren. Zo houdt de wijk zijn groene aangezicht.”
Aangepast op het klimaat
Het groen in het plan zorgt voor een prettige uitstraling én past bij het veranderende klimaat. “Uiteraard bouwen we klimaatadaptief”, geeft Richard aan. “Het vele groen in de hofjes houdt het water vast en geeft het af wanneer nodig. Dat ontlast de rioolsystemen.” “En de grote dakoverstekken waaronder de veranda’s liggen, zorgen voor een natuurlijke zonwering”, zegt Jan. “De Bannehoven is ‘klimaatrobuust’ en vooral: een aangename plek om te wonen.”